De Wet van Eenheid is de Wet waarin niets als afzonderlijk wordt gezien. Het is de wet waarin de schijnbare verdelingen in polariteiten zoals mannelijk en vrouwelijk, oorzaak en gevolg, het deel en het geheel, het ene en het vele, niet worden gezien als gescheiden, maar als integrale delen van het totale beeld.
Eenheid kan worden ervaren vanuit een alles overziend gezichtspunt. Vanuit dit gezichtspunt is er geen dag of nacht maar wel het proces van dag en nacht, is er geen goed of kwaad maar wel het proces van goed en kwaad, en is er geen plezier of pijn maar wel het proces van plezier en pijn. Eenheid ziet niet Een of Alles, maar wel het proces van het Ene Dat Alles Is, waarvan de cellen en de zielen samenwerken, ook al lijkt er sprake te zijn van verdeeldheid.
Gezien vanuit het principe van Eenheid kan het bestaan van verdelingen worden waargenomen en erkend, maar de nadruk ligt op de eenheid van de verschillende delen. Gezien vanuit het principe van Eenheid zijn verdelingen zoals verlies en winst, leven en dood te beschouwen als niets anders dan momenten in een proces van verandering, zoals beschreven in de Wet van Verandering en de Wet van Magie.